Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1989

El Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1989 fue la decimocuarta y última prueba de la temporada 1989 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 26 y 27 de agosto de 1989 en el Circuito de Brno. Este Gran Premio pasaría a la historia por ser la 47.ª y última carrera de la categoría de 80cc antes de desaparecer la temporada siguiente.

Bandera de República Checa Circuito de Brno
Ubicación Brno, Bandera de República Checa Checoslovaquia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 5,394 km

Resultados 500cc editar

Kevin Schwantz suma su quinta victoria esta temporada pero lo importante se encuentra en el podio. Eddie Lawson queda segunda y suma dos puntos más de ventaja al frtente de la clasificación general respecto Wayne Rainey, que fue tercero. En la clasificación, Lawson 211 puntos, 16 puntos y medio más que el australiano.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Kevin Schwantz Suzuki Pepsi Cola Suzuki 48:20.649 20
2   Eddie Lawson Rothmans Kanemoto Honda Honda +5.977 17
3   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha +26.031 15
4   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha +26.056 13
5   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +51.153 11
6   Niall Mackenzie Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +51.158 10
7   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha +52.931 9
8   Ron Haslam Suzuki Pepsi Cola Suzuki +55.071 8
9   Tadahiko Taira Yamaha Motor Company Yamaha +1:19.178 7
10   Adrien Morillas Team ROC Elf Honda Honda +1:25.785 6
11   Randy Mamola Cagiva Corse Cagiva +1:28.975 5
12   Rob McElnea Cabin Racing Team Honda +1:50.777 4
13   Alberto Rota Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +1 Vuelta 3
14   Alessandro Valesi Team Iberia Yamaha +1 Vuelta 2
15   Peter Linden Team Heukeroff Honda +1 Vuelta 1
16   Juan López Mella Club Motocross Pozuelo Honda +1 Vuelta
17   Eddie Laycock Honda +1 Vuelta
18   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +1 Vuelta
19   Fabio Biliotti Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta
20   Michael Rudroff HRK Motors Honda +1 Vuelta
21   Simon Buckmaster Racing Team Katayama Honda +1 Vuelta
22   Stefan Klabacher Honda +1 Vuelta
23   Andreas Leuthe Librenti Corse Suzuki +1 Vuelta
24   Josef Doppler Honda +1 Vuelta
25   Fernando González Club Motocross Pozuelo Honda +2 Vueltas
26   Vincenzo Cascino Suzuki +2 Vueltas
27   Rudolf Zeller Honda +2 Vueltas
28   Pavel Dekanek Honda +2 Vueltas
29   Dario Marchetti Honda +2 Vueltas
30   Harry Heutmekers Suzuki +2 Vueltas
31   Michael Kaplam Honda +2 Vueltas
Ret   Helmut Schutz Rallye Sport Honda Ret
Ret   Cees Doorakkers HRK Motors Honda Ret
Ret   Marco Papa Team Greco Paton Ret
Ret   Karl Dauer PC Racing Honda Ret
Ret   Nicholas Schmassman FMS Honda Ret
DNS   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Honda DNS
DNQ   Marian Troliga Suzuki DNQ
DNQ   Anton Berghammer Suzuki DNQ
DNQ   Peter Graves Honda DNQ
DNQ   Hans Klingebiel Honda DNQ
DNQ   Tony Carey Spondon Spondon Yamaha DNQ
DNQ   Norbert Heiles Suzuki DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En 250 cc, el alemán Reinhold Roth sé impuso sobre la línea de meta al japonés Masahiro Shimizu por tan solo una milésima. Mientras tanto, el español Sito Pons, campeón matemático del Mundial, se conformó con la cuarta plaza.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Reinhold Roth Honda 43.33.880 20
2   Masahiro Shimizu Honda +0.001 17
3   Jacques Cornu Honda +0.257 15
4   Sito Pons Honda +0,844 13
5   Helmut Bradl Honda +5.694 11
6   Luca Cadalora Yamaha +5.761 10
7   Juan Garriga Yamaha +10.187 9
8   Carlos Cardús Honda +16.617 8
9   Carlos Lavado Aprilia +27.811 7
10   Alex Barros Yamaha +33.341 6
11   Wilco Zeelenberg Honda +40.496 5
12   Paolo Casoli Honda +40.585 4
13   Didier de Radiguès Aprilia +41.005 3
14   Daniel Amatriaín Honda +41.414 2
15   Manfred Herweh Yamaha +46.745 1
16   Alberto Puig Yamaha +53.163
17   Garry Cowan Yamaha +57.366
18   Maurizio Vitali Honda +57.561
19   Alain Bronec Aprilia +57.870
20   Harald Eckl Aprilia +1.00.674
21   Jochen Schmid Honda +1.00.981
22   Patrick van den Goorbergh Yamaha +1.15.371
23   Renzo Colleoni Aprilia +1.15.460
24   August Auinger Yamaha +1.23.907
25   Luis Lavado Yamaha +1.24.876
26   Bernard Schick Yamaha +1.25.041
27   Virginio Ferrari Gazzaniga +1.36.639
28   Frédéric Protat Aprilia +1.36.655
29   Jean-Francois Foray Yamaha +2.00.186
30   Urs Jücker Yamaha +2.10.253
31   Jean-François Baldé Yamaha + 1 Vuelta
32   Arpad Harmati Yamaha + 1 Vuelta
33   Andreas Preining Aprilia + 1 Vuelta
Ret   Stefano Caracchi Honda Ret
Ret   Fausto Ricci Aprilia Ret
DNS   Alberto Rota Aprilia DNS
DNS   Jean-Philippe Ruggia Yamaha DNS
DNS   Loris Reggiani Honda DNS
DNS   Martin Wimmer Aprilia DNS
DNQ   Hans Becker Seel-Yamaha DNQ
DNQ   Istvan Lovasi Yamaha DNQ
DNQ   Marian Troliga Yamaha DNQ
DNQ   Jiri Pertlicek Rotax DNQ
DNQ   Darrem Milner Yamaha DNQ

Resultados 125cc editar

Álex Crivillé suma su quinta victoria de la temporada y gana su primer Mundial de su carrera. El neerlandés Hans Spaan, máximo rival de Crivillé en la general, salió por delante pero el piloto catalán no perdió los nervios y adelantó al neerlandés en la octava vuelta. De esta manera, Crivillé cierra la temporada con 166 puntos, catorce más que Spaan.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Àlex Crivillé JJ Cobas 39.28.521 20
2   Hans Spaan Honda +4,339 17
3   Stefan Prein Honda +6,211 15
4   Jorge Martínez Aspar Derbi +13,337 13
5   Hisashi Unemoto Honda +13,340 11
6   Ezio Gianola Honda +13,626 10
7   Koji Takada Honda +18,098 9
8   Allan Scott Honda +19,651 8
9   Alfred Waibel Honda +24,592 7
10   Adi Stadler Honda +25,465 6
11   Robin Appleyard Honda +26,244 5
12   Taru Rinne Honda +27,273 4
13   Dirk Raudies Honda +27,385 3
14   Fausto Gresini Garelli +35,355 2
15   Heinz Lüthi Honda +35,444 1
16   Robin Milton Honda +35,513
17   Lucio Pietroniro Honda +35,682
18   Flemming Kistrup Honda +35,882
19   Mike Leitner Honda +58,082
20   Stuart Edwards Honda +1.01.137
21   Emilio Cuppini Aprilia +1.06.182
22   Johnny Wickström Honda +1.11.614
23   Hubert Abold Rotax +1.12.001
24   Bruno Casanova Aprilia +1.21.903
25   Hervé Duffard Honda +1.40.260
26   Rafael Roses Honda +2.07.266
Ret   Manuel Hernández Honda Ret
Ret   Ralf Waldmann Seel Ret
Ret   Alex Bedford EMC Ret
Ret   Thierry Feuz Honda Ret
Ret   Herri Torrontegui Honda Ret
Ret   Håkan Olsson Rotax Ret
Ret   Domenico Brigaglia Garelli Ret
Ret   Doriano Romboni Honda Ret
Ret   Corrado Catalano Gazzaniga Ret
DNQ   Marco Cipiiani Honda DNQ
DNQ   Xavier Debon JJ Cobas DNQ
DNQ   Stefan Dörflinger Aprilia DNQ
DNQ   Gastone Grassetti Semprucci DNQ
DNQ   Attila Gsost Honda DNQ
DNQ   Serge Julin Honda DNQ
DNQ   Julián Miralles Derbi DNQ
DNQ   Othmar Schuler Honda DNQ
DNQ   Jörg Seel Seel DNQ
DNQ   Jean-Claude Selini Honda DNQ
DNQ   Bohumil Stasa Honda DNQ
DNQ   Janos Szabo Rotax DNQ
DNQ   Manfred Thurmayer Honda DNQ
DNQ   Xavier Arumi Honda DNQ
DNQ   Jos van Dongen Honda DNQ
DNQ   Valerio Vivarelli Honda DNQ
DNQ   Gerhard Waibel Honda DNQ
DNQ   Kazuya Yamada Honda DNQ

Resultados 80cc editar

El español Champi Herreros completó el triplete de campeones españoles en esta temporada al adjudicarse el campeonato de 80cc, convirtiéndose en el último campeón de la historia de esta cilindrada. Al piloto manchego le bastó ser segundo, por detrás de Herri Torrontegui para asegurar el título. El alemán y máximo rival de Herreros en la general, Peter Öttl se cayó cuando iba a la caza y captura del vasco.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Herri Torrontegui Krauser 31.30.37 20
2   Manuel Herreros Derbi +18.781 17
3   Jorge Martínez Aspar Derbi +19.178 15
4   Jörg Seel Seel +21.490 13
5   Stefan Dörflinger Krauser +21.490 11
6   Luis Álvaro Krauser +32.490 10
7   Paolo Priori Krauser +33.461 9
8   Gabriele Gnani Gnani +35.434 8
9   Bernd Völkel Seel +37.942 7
10   Bogdan Nikolov Krauser +45.092 6
11   Jaime Mariano Casal +45.188 5
12   Jos van Dongen Casal +47.324 4
13   Bert Smit Krauser +47.433 3
14   János Szabó Krauser +1.11.075 2
15   Heinz Paschen Casal +1.13.822 1
16   José Saez Krauser +1.14.194
17   Günter Schirnhofer Krauser +1.14.195
18   René Dünki LCR +1.14.538
19   Ralf Waldmann Seel +1.14.539
20   Janez Pintar Eberhardt +1.14.861
21   Antonio Sánchez JJ Cobas +1.19.733
22   Stefan Brägger Casal +1.23.290
23   Reiner Koster Kroko +1.39.049
24   Matthias Ehinger BMC +1.43.722
25   Thomas Engl Esch +1.55.110
26   Zdravko Matulja Casal +2.07.286
27   Chris Baert Bultaco +2.28.131
28   Maik Stief Casal +2.28.755
Ret   Peter Öttl Krauser Ret
Ret   Hans Koopman Ziegler Ret
Ret   Paul Bordes RB Ret
Ret   Roberto Sassone Unimoto Ret
Ret   Jacques Bernard Fantic Ret
Ret   Joaquin Gali Krauser Ret
Ret   Javier Arumi Krauser Ret
Ret   Stefan Kurfiss Krauser Ret
DNQ   Alojz Pavlič Seel DNQ
DNQ   Otto Krmicek Casal DNQ
DNQ   Undine Kummer Krauser DNQ
DNQ   Otto Machinek Eigenbau DNQ
DNQ   Eduard Klimek RB DNQ
DNQ   Anton Göhly Bari DNQ
DNQ   Kvetoslav Samak Casal DNQ
DNQ   Fernando Gónzalez Krauser DNQ

Referencias editar

  1. «Victoria de Schwantz... y van cinco». Mundo Deportivo. 28 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
  2. «1989 Czechoslovakian MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 15 de septiembre de 2018. 
  3. «CZECH REPUBLIC GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1989». Motogp.com. Archivado desde el original el 15 de septiembre de 2018. Consultado el 15 de septiembre de 2018. 
  4. «Roth ganó... por una milésima». Mundo Deportivo. 28 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
  5. «¡Gracias Álex!». Mundo Deportivo. 28 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
  6. «"Champion"». Mundo Deportivo. 27 de agosto de 1989. Consultado el 24 de octubre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Suecia de 1989
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1989
Siguiente prueba:
Gran Premio de Brasil de 1989
Prueba previa:
Gran Premio de Checoslovaquia de 1988
Gran Premio de Checoslovaquia
Siguiente prueba:
Gran Premio de Checoslovaquia de 1990