Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1988

El Gran Premio de Checoslovaquia de Motociclismo de 1988 fue la decimocuarta y penúltima prueba de la temporada 1988 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 28 de agosto de 1988 en el Circuito de Brno.

Bandera de República Checa Circuito de Brno
Ubicación Brno, Bandera de República Checa Checoslovaquia
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 5,394 km

Resultados 500cc editar

Con el segundo puesto, detrás de su rival Wayne Gardner fue suficiente para que el estadounidense Eddie Lawson pudiera celebrar su tercer título Mundial, con 20 puntos de ventaja y un mayor número de victorias. El tercer puesto de la carrera y de la clasificación mundial será para el estadounidense Wayne Rainey.[1]

Pos. Piloto Equipo Moto Tiempo Pts.
1   Wayne Gardner Rothmans Honda Team Honda 49:11.060 20
2   Eddie Lawson Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha +1.910 17
3   Wayne Rainey Team Lucky Strike Roberts Yamaha +2.480 15
4   Pierfrancesco Chili HB Honda Gallina Team Honda +15.680 13
5   Tadahiko Taira Tech 21 Yamaha +19.910 11
6   Niall Mackenzie Team HRC Honda +29.440 10
7   Ron Haslam Team ROC Elf Honda Elf Honda +57.440 9
8   Rob McElnea Suzuki Pepsi Cola Suzuki +58.240 8
9   Patrick Igoa Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha +59.360 7
10   Fabio Barchitta Racing Team Katayama Honda +1:45.960 6
11   Marco Gentile Fior Marlboro Fior +1:45.960 5
12   Marco Papa Team Greco Honda +2:00.440 4
13   Alessandro Valesi Team Iberia Honda +2:00.640 3
14   Peter Linden Team Honda Sweden Honda +1 Vuelta 2
15   Bruno Kneubühler Romer Racing Suisse Honda +1 Vuelta 1
16   Fabio Biliotti Team Amoranto Honda +1 Vuelta
17   Wolfgang von Muralt Suzuki +1 Vuelta
18   Silvo Habat Fego Racing Team Honda +1 Vuelta
19   Manfred Fischer Team Hein Gericke Honda +1 Vuelta
20   Rachel Nicotte PVI Racing Honda +1 Vuelta
21   Karl Truchsess Honda +1 Vuelta
22   Nicholas Schmassman FMS Honda +1 Vuelta
23   Claus Wulff Honda +1 Vuelta
24   Pavel Dekanek Wernberger Konservenfabrik Honda +1 Vuelta
Ret   Josef Doppler MRC Grieskirchen Honda Ret
Ret   Christian Sarron Sonauto Gauloises Blondes Yamaha Mobil 1 Yamaha Ret
Ret   Eddie Laycock Millar Racing Honda Ret
Ret   Daniel Amatriain Ducados Lotus Guarz Honda Ret
Ret   Roger Burnett Racing Team Katayama Honda Ret
Ret   Randy Mamola Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Didier de Radiguès Marlboro Yamaha Team Agostini Yamaha Ret
Ret   Raymond Roche Cagiva Corse Cagiva Ret
Ret   Kevin Magee Team Lucky Strike Roberts Yamaha Ret
Ret   Simon Buckmaster Honda Ret
Ret   Kevin Schwantz Suzuki Pepsi Cola Suzuki Ret
DNS   Andreas Leuthe Suzuki DNS
DNS   Rudolf Zeller MRC Kremsmunster Manhattan DNS
DNQ   Larry Moreno Vacondio Suzuki DNQ
DNQ   Imrich Majoros Suzuki DNQ
DNQ   Ian Pratt Suzuki DNQ
DNQ   Franz Schopf Suzuki DNQ
DNQ   Marian Troliga Suzuki DNQ
DNQ   Michael Wild Suzuki DNQ
DNQ   Harry Heutmekers Suzuki DNQ
DNQ   Petr Hlavatka Suzuki DNQ
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

Continua en el aire el título mundial de 250cc. El español Juan Garriga gana el Gran Premio y se acerca a su compatriota Sito Pons, que consiguió el segundo puesto. La distancia de los dos en la general es de 6 puntos a favor del de Honda. El tercer puesto de la carrera fue para Luca Cadalora.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Juan Garriga Yamaha 43.54.72 20
2   Sito Pons Honda 43.58.41 17
3   Luca Cadalora Yamaha 44.05.20 15
4   Loris Reggiani Aprilia 44.05.81 13
5   Carlos Cardús Honda 44.06.12 11
6   Reinhold Roth Honda 44.06.43 10
7   Jacques Cornu Honda 44.10.03 9
8   Dominique Sarron Honda 44.24.81 8
9   Carlos Lavado Yamaha 44.24.91 7
10   Jochen Schmid Honda 44.25.77 6
11   Jean-Philippe Ruggia Yamaha 44.30.15 5
12   Helmut Bradl Honda 44.32.75 4
13   Masahiro Shimizu Honda 44.39.97 3
14   Bruno Casanova Aprilia 44.47.07 2
15   Harald Eckl Aprilia 44.47.39 1
16   Stefano Caracchi Honda 44.47.50
17   Ivan Palazzese Yamaha 44.47.75
18   Martin Wimmer Yamaha 44.48.14
19   Javier Cardelús Aprilia 45.04.30
20   Garry Cowan Yamaha 45.15.62
21   Jean-François Baldé Rotax 45.16.43
22   Urs Lüzi Honda 45.17.15
23   Jean-Francois Foray Yamaha 45.17.50
24   Manfred Herweh Yamaha 45.18.03
25   René Delaby Yamaha 45.19.63
26   Paolo Casoli Garelli 45.20.17
27   Jean-Michel Mattioli Yamaha 45.22.07
28   Maurizio Vitali Rotax 45.31.40
29   Massimo Matteoni Yamaha 45.39.09
30   Hans Becker Yamaha 45.43.17
31   Andreas Preining Aprilia 45.43.30
32   Kevin Mitchell Yamaha 46.02.02
Ret   August Auinger Aprilia Ret
Ret   Urs Jücker Yamaha Ret
Ret   Hans Lindner Honda Ret
Ret   Donnie McLeod Rotax Ret
DNQ   Alberto Puig Honda DNQ
DNQ   Alain Bronec Honda DNQ
DNQ   Piero Pedone Aprilia DNQ
DNQ   Guy Bertin Yamaha DNQ
DNQ   Thomas Bacher Rotax DNQ
DNQ   Siegfried Minich Yamaha DNQ
DNQ   Bernard Haenggeli Honda DNQ
DNQ   Bruno Bonhuil Honda DNQ
DNQ   Roland Busch Yamaha DNQ
DNQ   Thierry Rapicault Fior DNQ
DNQ   Dario Marchetti Rotax DNQ
DNQ   Andrea Brasini MBAMBA DNQ
DNQ   Jan Bartunek Jawa DNQ

Resultados 125cc editar

El ya matemáticamente campeón de la categoría, el español Jorge Martínez Aspar, se impone en la última prueba de la temporada. El podio fue completado por el español Julián Miralles y el holandés Hans Spaan.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 39.50.94 20
2   Julián Miralles Honda 39.51.12 17
3   Hans Spaan Honda 39.51.29 15
4   Corrado Catalano Aprilia 39.56.52 13
5   Ezio Gianola Honda 39.57.07 11
6   Robin Milton Honda 40.05.76 10
7   Stefan Prein Honda 40.07.14 9
8   Alex Bedford Honda 40.14.33 8
9   Lucio Pietroniro Honda 40.15.00 7
10   Allan Scott Honda 40.15.15 6
11   Gastone Grassetti Honda 40.15.28 5
12   Ian McConnachie Cagiva 40.15.43 4
13   Adi Stadler Honda 40.15.73 3
14   Heinz Lüthi Honda 40.15.97 2
15   Jussi Hautaniemi Honda 40.16.22 1
16   Alfred Waibel Waibel 40.35.75
17   Àlex Crivillé Derbi 40.36.19
18   Bady Hassaine Honda 40.36.41
19   Jean-Claude Selini Honda 40.37.19
20   Gerhard Waibel Honda 40.37.53
21   Koji Takada Honda 40.38.28
22   Hisashi Unemoto Honda 40.39.68
23   Flemming Kistrup Honda 40.40.56
24   Domenico Brigaglia Gazzaniga 40.48.61
25   Pier Paolo Bianchi Cagiva 40.55.36
26   Juan Ramon Bolart JJ Cobas 41.02.26
27   Paolo Scappini Honda 41.14.61
28   Johnny Wickström Honda 41.41.80
Ret   Fausto Gresini Garelli Ret
Ret   Emilio Cuppini Honda Ret
Ret   Stefan Dörflinger Honda Ret
Ret   Luis Miguel Reyes Garelli Ret
Ret   Jörg Seel Seel Ret
Ret   Mandy Fischer Rotax Ret
Ret   Thierry Feuz Rotax Ret
Ret   Manuel Hernández Honda Ret
Ret   Taru Rinne Honda Ret
DNQ   Hubert Abold Krauser DNQ
DNQ   Krysztof Galatowicz Honda DNQ
DNQ   Robin Appleyard Honda DNQ
DNQ   Mike Leitner Honda DNQ
DNQ   Jos van Dongen DNQ
DNQ   Manuel Herreros Derbi DNQ
DNQ   Karl Dauer Hummel DNQ
DNQ   Håkan Olsson Honda DNQ
DNQ   Christian Le Badezet Honda DNQ
DNQ   Alfred Gangelberger Hummel DNQ
DNQ   Paul Bordes Honda DNQ
DNQ   Marco Cipriani Honda DNQ
DNQ   Serge Julin Rotax DNQ
DNQ   Javier Debón Rotax DNQ
DNQ   Klaus-Dieter Kindle Honda DNQ
DNQ   Fernando González Cobas DNQ
DNQ   Stuart Edwards Rotax DNQ
DNQ   Dario Marchetti Rotax DNQ
DNQ   Peter Baláž Honda DNQ
DNQ   M. Sedlak Honda DNQ

Resultados 80cc editar

También en la categoría de menor cilindrada y con el título en el bolsillo, continua el dominio del español Jorge Martínez Aspar que se impuso por sexta ocasión en esta temporada. El valeciao ganó el sexto de los siete Grandes Premios de los que constaba el Mundiol. segundo fue el suizo Stefan Dörflinger y tercer el también español Àlex Crivillé, que se convirtió en subcamoeón del mundo.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Jorge Martínez Aspar Derbi 31.45.82 20
2   Stefan Dörflinger Krauser 31.46.06 17
3   Àlex Crivillé Derbi 32.07.22 15
4   Juhász Károly Krauser 32.07.31 13
5   Giuseppe Ascareggi BBFT 32.07.78 11
6   Bogdan Nikolov Krauser 32.21.36 10
7   Gabriele Gnani Gnani 32.21.60 9
8   Bert Smit Krauser 32.30.22 8
9   Günter Schirnhofer Krauser 32.30.51 7
10   René Dünki Krauser 32.44.21 6
11   Adrie Nijenhuis Casal 32.44.33 5
12   Janez Pintar Eberhardt 32.44.58 4
13   János Szabó Krauser 32.49.54 3
14   Heinz Paschen Kiefer 32.52.49 2
15   Jacques Bernard Fantic 33.08.13 1
16   Reiner Koster Casal 33.08.68
17   Kees Besseling CJB 33.10.90
18   Herri Torrontegui Autisa 33.16.50
19   Stuart Edwards Casal 33.31.83
20   Jaime Mariano Krauser 33.37.55
21   Hagen Klein Honda 33.43.21
22   Paolo Priori Krauser 33.46.64
23   Alojz Pavlič Seel 33.46.91
24   Thomas Engl GPE 33.55.44
25   Javier Arumi Krauser 34.05.69
26   Peter Tibori Casal 34.07.28
27   Lionel Robert SPR 34.07.47
28   Stefan Brägger Casal 1 Vuelta
Ret   Manuel Herreros Derbi Ret
Ret   Hans Koopman Ziegler Ret
Ret   Matthias Ehinger Krauser Ret
Ret   Jörg Seel Seel Ret
Ret   Michael Gschwander Seel Ret
Ret   Serge Julin Casal Ret
Ret   Paul Bordes RB Ret
Ret   Jos van Dongen Casal Ret
DNQ   Otto Krmiček Casal DNQ
DNQ   Jan Vanecek Krauser DNQ
DNQ   Kvetoslav Samák Casal DNQ
DNQ   Chris Baert Casal DNQ
DNQ   Eduard Klimek RG DNQ
DNQ   Otto Machinek Om-Spezial DNQ
DNQ   Zbyněk Havrda Honda DNQ
DNQ   Nicola Casadei Casal DNQ
DNQ   T. Kauhanen Casal DNQ

Referencias editar

  1. «La tercera para Eddie». Mundo Deportivo. 29 de agosto de 1988. Consultado el 15 de noviembre de 2018. 
  2. «1988 Czechoslovakian MotoGP - Motor Sport Magazine Database». Motorsportmagazine.com. 13 de junio de 2017. Consultado el 17 de septiembre de 2018. 
  3. «CZECH REPUBLIC GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1988». Motogp.com. Archivado desde el original el 17 de septiembre de 2018. Consultado el 17 de septiembre de 2018. 
  4. «Sito entró en el Olimpo». Mundo Deportivo. 18 de septiembre de 1988. Consultado el 13 de noviembre de 2018. 
  5. a b «Crivillé, un subcampeón de 18 años». Mundo Deportivo. 29 de agosto de 1988. Consultado el 15 de noviembre de 2018. 
Prueba previa:
Gran Premio de Suecia de 1988
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1988
Siguiente prueba:
Gran Premio de Brasil de 1988
Prueba previa:
Gran Premio de Checoslovaquia de 1987
Gran Premio de Checoslovaquia
Siguiente prueba:
Gran Premio de Checoslovaquia de 1989