Ramón Caride Ogando (San Cristóbal de Cea, 1957) es un escritor español en lengua gallega.[1]

Ramón Caride
Información personal
Nacimiento 1957 Ver y modificar los datos en Wikidata
San Cristóbal de Cea (España) Ver y modificar los datos en Wikidata
Nacionalidad Española
Educación
Educado en Universidad de Santiago de Compostela Ver y modificar los datos en Wikidata
Información profesional
Ocupación Escritor y catedrático Ver y modificar los datos en Wikidata
Distinciones

Trayectoria

editar

Licenciado en Biología por la Universidad de Santiago de Compostela,[2]​ trabajó como profesor de secundaria[3]​ hasta finales de 2017 en el IES Ramón Cabanillas. Animador de múltiples actividades culturales,[4]​ fue el primer presidente de la asociación cultural A Santa Compaña de Cambados, donde reside; y uno de los impulsores de la revista homónima. Fue columnista en diarios como El Mundo, Faro de Vigo u O Correo Galego. Creó las series periodísticas Blues da fronteira (La Voz de Galicia), O libro de area (Faro de Vigo) y colaboró en diversos suplementos culturales (Galicia Literaria, Faro das Letras, La Ría del Ocio, Arousa-Un mar de cultura).

Poesía

editar

Narrativa

editar

Literatura infantil y juvenil

editar

Ensayo

editar

Obras colectivas

editar
  • Narradores de cine, 1996, Xerais.
  • Unha liña no ceo (58 narradores galegos 1979-1996), 1996, Xerais.
  • E dixo o corvo..., 1997, Junta de Galicia.
  • Novo do trinque, 1997, BNG.
  • Historias para calquera lugar, 2001, Xerais.
  • Palabras con fondo, 2001, Fondo Galego de Cooperación e Solidariedade.
  • Longa lingua, 2002, Xerais.
  • Alma de beiramar, 2003, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
  • Homenaxe poética ao trobador Xohan de Requeixo, 2003.
  • Narradio. 56 historias no ar, 2003, Xerais.
  • Uxío Novoneyra. A emoción da Terra, 2004, AELG.
  • Querido cronopio, en Contos de circo, cronopios e avións, 2005, Junta de Galicia.
  • Escrita Contemporánea, Homenaxe a Ánxel Casal, 2005, Asociación de Escritores en Lingua Galega.
  • Poetas e Narradores nas súas voces. II, 2006, Consello da Cultura Galega.
  • Volverlles a palabra. Homenaxe aos represaliados do franquismo, 2006, Difusora.
  • Educación e Paz III. Literatura galega pola Paz, 2008, Xerais.
  • Marcos Valcárcel. O valor da xenerosidade, 2009, Difusora.
  • En defensa do poleiro, 2010, Toxosoutos.
  • Tamén navegar, 2011, Toxosoutos.
  • Vivir un soño repetido. Homenaxe a Lois Pereiro, 2011, Asociación de Escritores en Lingua Galega, libro electrónico.
  • A cidade na poesía galega do século XXI, 2012, Toxosoutos.
  • Plug & Play. Antoloxía galega de ciencia ficción erótica, 2015, Urco Editora/Contos Estraños.
  • Contos do Sacaúntos. Romasanta, o criminal, 2016, Urco.
  • A Voz dos Mundos, 2016, Através.
  • Xeografías do deserto, 2016, libro-CD.
  • Os aforismos do riso futurista, 2016, Xerais.

Premios

editar
  • Premio Blanco Amor en 1992 por Soños eléctricos.
  • Premio de Poesía Cidade de Ourense en 1994 por Flor no deserto.
  • Premio Merlín en 1995 por Perigo vexetal.
  • Accésit del Premio Miguel González Garcés en 1998 por Xeografías do sal.
  • Premio Risco de Literatura Fantástica en 2003 por O sangue dos camiños.
  • Premio Literario Frei Martín Sarmiento (de 11 a 13 años) por A negrura do mar.
  • Premio de novela curta Manuel Lueiro Rey en 2007 por O frío azul.
  • Premio Frei Martín Sarmiento de 1.º y 2.º de Primaria en 2014 por A pomba dona Paz.
  • Premio Insua dos Poetas en la categoría de Literatura en 2022.

Referencias

editar
  1. «Caride Ogando, Ramón». Xerais (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  2. «Ramón Caride Ogando - Galegos». Galegos. Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  3. «Ramón Caride - Autobiografía». AELG (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 
  4. «Vida e obra de Ramón Caride Ogando». BVG (en gallego). Consultado el 26 de febrero de 2023. 

Enlaces externos

editar