Peter Kierkegaard
Peter Christian Kierkegaard (pronunciación en danés: /ˈpʰe̝ˀtɐ ˈkʰʁestjæn ˈkʰiɐ̯kəˌkɒˀ/; 6 de julio de 1805 - 24 de febrero de 1888), fue un teólogo, político y obispo danés de la Diócesis de Aalborg desde 1857 hasta 1875.[1]
Peter Kierkegaard | ||
---|---|---|
Información personal | ||
Nacimiento |
6 de julio de 1805 Hillerød (Dinamarca) | |
Fallecimiento |
24 de febrero de 1888 Aalborg (Dinamarca) | (82 años)|
Sepultura | Almen Kirkegård | |
Residencia | Aalborg | |
Nacionalidad | Danesa | |
Religión | Luteranismo | |
Familia | ||
Padres |
Michael Pedersen Kierkegaard Ane Sørensdatter Lund | |
Información profesional | ||
Ocupación | Teólogo y político | |
Cargos ocupados |
| |
Biografía
editarNació en Aalborg, Dinamarca como hijo de Michael Pedersen Kierkegaard (1756-1838) y su segunda esposa Ane Sørensdatter Lund (1768-1834). Su padre era un rico lanero y especulador inmobiliario. En 1822 se graduó de la Universidad de Copenhague y en 1826 se convirtió en cand.theol.
En 1829 defendió su disertación en la Universidad de Göttingen. Posteriormente realizó un viaje de estudios a Bonn, Utrecht, Lovaina (Lovaina) y París. Los años siguientes se mantuvo a sí mismo enseñando lenguas clásicas en la Borgerdydskolen de Copenhague. En 1833, fue nombrado párroco en Vejerslev-Blidstrup en el municipio de Morsø. Desde 1842, fue párroco de Pedersborg y Kindertofte en Sorø. En 1856 fue nombrado obispo de la Diócesis de Aalborg.[1]
Peter Kierkegaard era el hermano mayor del teólogo y filósofo Søren Kierkegaard (1813-1855). Como teólogo de la Iglesia de Dinamarca oficial, había criticado en varias ocasiones las obras de su hermano, especialmente en las convenciones del sínodo en Roskilde en 1849 y 1855. Sin embargo, más tarde pronunció el elogio de su hermano en la Vor Frue Kirke.[2]
En 1836, Kierkegaard se casó con Elise Marie Boisen (1806-1837), quien murió sin hijos al año siguiente. En 1841, se casó con Sophie Henriette Glahn (1809-1881). Tuvieron un hijo llamado Pascal Poul Egede Kierkegaard (1842-1915).[1]
Fue elegido miembro del Landsting en diciembre de 1849. Desde el 4 de septiembre de 1867 hasta el 6 de marzo de 1868, fue Ministro de Kultus de Dinamarca en el Gabinete de Frijs. Murió en Aalborg durante 1888 y fue enterrado en Almen Kirkegård.[3]
Referencias
editar- ↑ a b c P.C. Kierkegaard. Dansk Biografisk Leksikon Retrieved November 1, 2020
- ↑ Kierkegaard, Søren Aabye Dansk Biografisk Leksikon. Retrieved November 1, 2020
- ↑ Engelstoft, Povl (1951). «Under grundloven af 1866». En Bomholt, J.; Fabricius, K.; Hjelholt, H.; Mackeprang, M.; Møller, A., eds. Den danske rigsdag 1849–1949 bind II — Rigsdagens historie 1866–1949 (en danish). Copenhagen: J. H. Schultz Forlag. pp. 45-46.
Bibliografía
editar- Kirmmse, Bruce H.. Encounters with Kierkegaard: A Life as Seen by His Contemporaries, Princeton University Press, 1996, ISBN 0-691-05894-6.
- Kierkegaard, Peter Christian. Samlede skrifter. København, K. Schønberg, 1902–1905.
- Kierkegaard, Peter Christian. Exstaticus. Søren Kierkegaards sidste Kamp, derunder hans Forhold til Broderen. (Peter Christian Kierkegaards Foredrag i Roskilde Konvent 5. Juli 1855, gengivet af ham selv). Ved Otto Holmgaard. København, Nyt Nordisk Forlag, 1967.