Martinho de Zamora
Martinho de Zamora (nacido en Zamora, España, y muerto en Lisboa el 6 de diciembre de 1383) también llamado Martinus Lusitanus y Martin de Portugal fue un pseudocardenal del siglo XIV creado por el antipapa de Aviñón Clemente VII.
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/b/bb/O_povo_amotinado_precipita_o_cad%C3%A1ver_do_bispo_D._Martinho_da_torre_da_S%C3%A9_%28Roque_Gameiro%2C_in_Leonor_Telles%2C_por_Marcelino_Mesquita%2C_1904%29.png/220px-O_povo_amotinado_precipita_o_cad%C3%A1ver_do_bispo_D._Martinho_da_torre_da_S%C3%A9_%28Roque_Gameiro%2C_in_Leonor_Telles%2C_por_Marcelino_Mesquita%2C_1904%29.png)
Prior de Vimara en la diócesis de Braga. Elegido obispo de Silves el 7 de febrero de 1373. Posteriormente fue transferido a Lisboa.
Fue embajador del rey de Portugal en Francia (hacia 1380).
Fue asesinado el 6 de diciembre de 1383 en una revuelta que se produjo en la catedral tras el asesinato del conde Juan Fernández de Andeiro, favorito de Leonor Téllez de Meneses. Fue defenestrado y su cuerpo se estrelló contra el patio de la Catedral. Su condición de castellano-leonés, de ser partidario del antipapa Clemente VII y el hecho de no haber tañido las campanas para celebrar la muerte del conde habían desatado la ira previamente. Su cadáver desnudo fue arrastrado por la ciudad y su cuerpo abandonado a los perros en la plaza de Rossio. Estos hechos ocurrieron diecisiete días antes de su promoción, pues las noticias de su muerte no llegaron a Aviñón en el momento del consistorio (23 de diciembre de 1383).
Referencias
editarBibliografía
editar- Chacón, Alfonso; Agostino Oldoino (1677). Vitae et res gestae Pontificum romanorum et S.R.E. Cardinalium ab initio nascentis Ecclesiae vsque ad Clementem IX P.O.M. (en latín). Roma: Tomus Tertius.