Horacio (nombre)
nombre masculino
Horacio es un nombre propio masculino de origen latino en su variante en español. Proviene de Horatius, de hora, posiblemente como veneración a Hora, diosa de la juventud; en su forma gentilicia, fue el nomen de una familia romana, la Gens Horatia.
Horacio | ||
---|---|---|
Origen | Latino | |
Género | Masculino | |
Santoral | 1 de noviembre | |
Significado | hora | |
Zona de uso común | Occidente | |
Artículos en Wikipedia | Todas las páginas que comienzan por «Horacio». | |
Variantes
editar- Femenino: Horacia.
Variantes en otras lenguas | |
---|---|
Español | Horacio |
Alemán | Horatius, Horaz |
Armenio | Հորացիուս (Horac'iows) |
Bosnio | Horacije |
Búlgaro | Хораций (Horacij) |
Catalán | Horaci |
Checo | Horatius |
Croata | Horacije |
Danés | Horats |
Eslovaco | Horatius |
Esloveno | Horacij |
Esperanto | Horacio |
Finlandés | Horatius |
Francés | Horace |
Galés | Horas |
Georgiano | ჰორაციუსი (Horatsiusi) |
Griego | Οράτιος (Orátios) |
Holandés | Horatius |
Húngaro | Horác |
Inglés | Horace, Horatio |
Islandés | Hóratíus |
Italiano | Orazio |
Latín | Horatius |
Letón | Horācijs |
Lituano | Horacijus |
Noruego | Horats |
Piamontés | Orassi |
Polaco | Horacy |
Portugués | Horácio |
Rumano | Horațiu |
Ruso | Гораций (Goracij) |
Samogitiano | Huoracėjos |
Serbio | Хорације (Horacije) |
Siciliano | Orazziu |
Sueco | Horatius |
Ucraniano | Горацій (Goracij) |
Véase también
editarBibliografía
editar- Montes Vicente, José María (2001). El libro de los Santos. Alianza, Madrid. ISBN 84-206-7203-3.
- Tibón, Gutierre (1994). Diccionario etimológico comparado de nombres propios de persona. Fondo de Cultura Económica, México. ISBN 968-16-2284-7.
- Yáñez Solana, Manuel (1995). El gran libro de los Nombres. M. E. Editores, Madrid. ISBN 84-495-0232-2.