Gran Premio de Gran Bretaña de Motociclismo de 1986

El Gran Premio de Gran Bretaña de Motociclismo de 1986 fue la novena prueba de la temporada 1986 del Campeonato Mundial de Motociclismo. El Gran Premio se disputó el 2 y 3 de agosto de 1986 en el Circuito de Silverstone.

Bandera del Reino Unido Circuito de Silverstone
Ubicación Silverstone, Bandera del Reino Unido Gran Bretaña
Eventos Campeonato del Mundo de Motociclismo
Longitud 4,718 km

Resultados 500cc editar

En la categoría reina, después de una primera salida anulada por las numerosas caídas, el australiano Wayne Gardner obtuvo la segunda victoria del año sobre el estadounidense Eddie Lawson. Lawson sigue encabezando la clasificación general con 16 puntos sobre Gardner y 17 sobre Randy Mamola.[1]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Wayne Gardner Honda 51.24.03 15
2   Didier de Radiguès Honda 51.33.39 12
3   Eddie Lawson Yamaha 51.34.66 10
4   Robert McElnea Yamaha 51.46.38 8
5   Randy Mamola Yamaha 52.11.59 6
6   Raymond Roche Honda 52.30.36 5
7   Niall Mackenzie Suzuki 53.04.28 4
8   Kenny Irons Suzuki 53.05.14 3
9   Ron Haslam ELF 53.08.27 2
10   Wolfgang von Muralt Suzuki 53.13.34 1
11   Roger Burnett Honda 1 Vuelta
12   Boet van Dulmen Honda 1 Vuelta
13   Ray Swann Suzuki 1 Vuelta
14   Maarten Duyzers Suzuki 1 Vuelta
15   Henk van der Mark Honda 2 Vueltas
16   Steve Williams Suzuki 2 Vueltas
17   David Griffith Suzuki 2 Vueltas
18   Mike Baldwin Yamaha 2 Vueltas
19   Manfred Fischer Honda 2 Vueltas
20   Barry Woodland Suzuki 3 Vueltas
21   Steve Manley Suzuki 3 Vueltas
22   Alan Jeffery Suzuki 3 Vueltas
23   Helmut Schütz Honda 5 Vueltas
Ret   Gary Lingham Suzuki Ret
Ret   Christopher Bürki Honda Ret
Ret   Dennis Ireland Suzuki Ret
Ret   Christian Le Liard Honda Ret
Ret   Hennie Boerman Suzuki Ret
Ret   Juan Garriga Cagiva Ret
Ret   Simon Buckmaster Honda Ret
Ret   Mile Pajic Honda Ret
Ret   Fabio Biliotti Honda Ret
Ret   Christian Sarron Yamaha Ret
Ret   Trever Nation Suzuki Ret
Ret   Marco Gentile Fior Ret
Ret   Shungi Yatsushiro Honda Ret
Ret   Roger Marshall Honda Ret
Ret   Lars Johansson Suzuki Ret
DNS   Paul Lewis Suzuki DNS
DNS   Dave Petersen Suzuki DNQ
DNS   Pierfrancesco Chili Suzuki DNS
Sources:[2][3]

Resultados 250cc editar

En el cuarto de litro se registra la primera victoria del Mundial por el francés Dominique Sarron que entró pro delante del venezolano Carlos Lavado y el español Sito Pons. La lucha por el título queda circunscrita a las dos últimos, con un Lavado con 15 puntos de ventaja sobre Pons.[4]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Dominique Sarron Honda 44.41.76 15
2   Carlos Lavado Yamaha 44.57.21 12
3   Sito Pons Honda 45.02.87 10
4   Reinhold Roth Honda 45.04.40 8
5   Carlos Cardús Honda 45.12.51 6
6   Virginio Ferrari Honda 45.15.28 5
7   Jean-Michel Mattioli Yamaha 45.35.82 4
8   Stéphane Mertens Yamaha 45.47.28 3
9   Martin Wimmer Yamaha 45.57.12 2
10   Niall Mackenzie Armstrong 46.18.74 1
11   Carl Fogarty Yamaha 1 Vuelta
12   Maurizio Vitali Garelli 1 Vuelta
13   Osamu Hiwatashi Honda 1 Vuelta
14   Jean Foray Yamaha 1 Vuelta
15   Donnie McLeod Armstrong 1 Vuelta
16   Herbert Besendörfer Yamaha 1 Vuelta
17   Garry Cowan Yamaha 1 Vuelta
18   Harald Eckl Honda 2 Vueltas
19   René Delaby Rotax 2 Vueltas
20   Jean-Louis Guignabodet MIG 2 Vueltas
21   Steve Chambers Yamaha 3 Vueltas
22   Rob Orme Yamaha 3 Vueltas
Ret   Pierre Bolle Parisienne Ret
Ret   Jean-François Baldé Honda Ret
Ret   Jean-Louis Tournadre Yamaha Ret
Ret   Gary Noel EMC Ret
Ret   Jacques Cornu Honda Ret
Ret   Siegfried Minich Honda Ret
Ret   Tadahiko Taira Yamaha Ret
Ret   Stefano Caracchi Aprilia Ret
Ret   Anton Mang Honda Ret
Ret   Loris Reggiani Aprilia Ret
Ret   Roland Freymond Yamaha Ret
Ret   Christian Boudinot Cobas Ret
Ret   Alan Carter Cobas-Rotax Ret
Ret   Fausto Ricci Honda Ret
Ret   Mar Schouten Honda Ret
Ret   Nigel Bosworth Yamaha Ret
Ret   Peter Hubbard Rotax Ret
Ret   Bruno Bonhuil Honda Ret
DNQ   Guy Bertin Defi DNQ
DNQ   Eric de Donker Honda DNQ
DNQ   Darren Dixon Honda DNQ
DNQ   Cees Doorakkers Honda DNQ
DNQ   Tony Head Armstrong DNQ
DNQ   Keith Huewen EMC DNQ
DNQ   Massimo Matteoni Honda DNQ
DNQ   Kevin Mitchell Yamaha DNQ
DNQ   Ian Newton Honda DNQ
DNQ   Philippe Pagano Yamaha DNQ
DNQ   Steve Patrickson Rotax DNQ
DNQ   Gerard van der Wal Assmex DNQ

Resultados 125cc editar

En 125, segunda victoria de la temporada para un piloto que no milita en la escudería Garelli; en este caso, se trata del austríaco August Auinger. Los italianos Domenico Brigaglia y Luca Cadalora completaron el podio. Este último aumenta la ventaja en la clasificación respecto a su compañero de escudería Fausto Gresini con 12 puntos de ventaja.[5]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   August Auinger MBA 38.54.57 15
2   Domenico Brigaglia Ducados 39.03.55 12
3   Luca Cadalora Garelli 39.06.28 10
4   Johnny Wickström Tunturi 39.14.74 8
5   Lucio Pietroniro MBA 39.25.48 6
6   Willy Pérez Zanella 39.25.67 5
7   Jussi Hautaniemi MBA 39.32.26 4
8   Olivier Liégeois Assmex 39.44.33 3
9   Ezio Gianola MBA 39.46.21 2
10   Pier Paolo Bianchi MBA 39.46.69 1
11   Håkan Olsson MBA 40.14.05
12   Alfred Waibel MBA 40.30.97
13   Jacques Hutteau MBA 40.54.50
14   Wilhelm Lücke MBA 1 Vuelta
15   Jean-Claude Selini MBA 1 Vuelta
16   Mick McGarrity MBA 1 Vuelta
17   Ton Spek MBA 1 Vuelta
18   Fernando González MBA 1 Vuelta
19   Brian Reid MBA 2 Vueltas
20   Boy van Erp MBA 2 Vueltas
Ret   Bruno Kneubühler MBA Ret
Ret   Fausto Gresini Garelli Ret
Ret   Thierry Feuz MBA Ret
Ret   Ángel Nieto MBA Ret
Ret   Paolo Casoli MBA Ret
Ret   James Whitham MBA Ret
Ret   Anton Straver MBA Ret
Ret   Robin Milton MBA Ret
Ret   Andrés Sánchez MBA Ret
Ret   David Lowe MBA Ret
Ret   Iván Troisi MBA Ret
Ret   Jan Eggens LCR Ret
Ret   Esa Kytölä MBA Ret
Ret   Eric Gijsel MBA Ret
Ret   Dirk Hafeneger MBA Ret
Ret   Thierry Maurer MBA Ret
Ret   Patrick Daudier PMDF Ret
Ret   Giuseppe Ascareggi MBA Ret
Ret   Bady Hassaine MBA Ret
Ret   Shaun Simpson MBA Ret
DNQ   Ken Beckett MBA DNQ
DNQ   Gary Buckle MBA DNQ
DNQ   Steve Mason MBA DNQ
DNQ   Tim Salveson MBA DNQ
DNQ   Allan Scott EMC DNQ

Resultados 80cc editar

La carrera de menor cilindrada del Mundial se disputó el sábado y vio la primera victoria de su carrera de Ian McConnachie, que llegó por delante del suizo Stefan Dörflinger y del español Jorge Martínez Aspar. A falta de dos pruebas, Aspar tiene 17 puntos de ventaja el segundo, por lo que le convierte en campeón virtual.[6]

Pos. Piloto Moto Tiempo Pts.
1   Ian McConnachie Krauser 26.20.70 15
2   Stefan Dörflinger Krauser 26.21.09 12
3   Jorge Martínez Aspar Derbi 26.41.01 10
4   Manuel Herreros Derbi 26.41.17 8
5   Hans Spaan Casal 26.41.59 6
6   Gerhard Waibel Krauser 27.15.21 5
7   Gerd Kafka Krauser 27.17.36 4
8   Alex Barros Autisa 27.25.36 3
9   Wilco Zeelenberg Casal 27.35.34 2
10   Domingo Gil Blanco Autisa 27.35.49 1
11   Rainer Kunz Ziegler 27.42.95
12   Reiner Scheidhauer Seel 27.47.42
13   Herri Torrontegui Autisa 27.47.60
14   Chris Baert Seel 1 Vuelta
15   Günter Schirnhofer Krauser 1 Vuelta
16   Jos van Dongen Krauser 1 Vuelta
17   James Whitham Krauser 1 Vuelta
18   Stefan Brägger Krauser 1 Vuelta
19   Félix Rodríguez Autisa 1 Vuelta
20   Thomas Engl Krauser 1 Vuelta
21   Aad Wijsman Special 1 Vuelta
22   Steve Lawton Eberhardt 1 Vuelta
23   Dennis Batchelor Krauser 1 Vuelta
24   Richard Bay Maico 1 Vuelta
25   Stephen Dale Casal 1 Vuelta
Ret   René Dünki Krauser Ret
Ret   Bertus Grinwis Krauser Ret
Ret   Luis Miguel Reyes Autisa Ret
Ret   Kees Besseling CJB Ret
Ret   Henk van Kessel Krauser Ret
Ret   Juan Ramón Bolart Autisa Ret
Ret   Stuart Edwards Huvo Ret
Ret   Steve Mason Huvo Ret
Ret   Theo Timmer Huvo Ret
Ret   Reiner Koster Kroko Ret
Ret   Ángel Nieto Derbi Ret
Ret   Josef Fischer Krauser Ret
DNQ   John Cresswell Lusuardi DNQ

Referencias editar

  1. «Gardner no dio opción en el medio litro». Mundo Deportivo. 4 de agosto de 1986. Consultado el 2 de enero de 2019. 
  2. «1986 British MotoGP». 13 de junio de 2017. 
  3. «motogp.com · BRITISH GRAND PRIX · 500cc Race Classification 1986». www.motogp.com. Archivado desde el original el 23 de septiembre de 2018. Consultado el 2 de enero de 2019. 
  4. «Sito Pons dio una lección». Mundo Deportivo. 4 de agosto de 1986. Consultado el 2 de enero de 2019. 
  5. «Cadalora, más cerca del título de 125cc». Mundo Deportivo. 4 de agosto de 1986. Consultado el 2 de enero de 2019. 
  6. «Aspar, más cerca del título». Mundo Deportivo. 3 de agosto de 1986. Consultado el 2 de enero de 2019. 
Prueba previa:
Gran Premio de Francia
Campeonato del Mundo de Motociclismo de 1986
Siguiente prueba:
Gran Premio de Suecia
Prueba previa:
Gran Premio de Gran Bretaña de 1985
Gran Premio de Gran Bretaña
Siguiente prueba:
Gran Premio de Gran Bretaña de 1987